Bê şiwên û mekan bê hîwa û bê kes, Kesim nemawe hemuy çûn le des. Kobanî û Şingal gundekanim ro, Xiwa giyan tikaye feriyad resim bo[e]. Duniya bê denge le hawarekem, Heyro biram ro, çole şarekem. Xelkî însan-dost însaniyet kiwa? Kiwa mafî mirov? Kobanî fewta. Sûretî enfal nazil kirawe, hukim ekey le ser kurdî damawe. Sinûr le gîraw bê mal û halim, le destim derçû korpey mindalim. Hawar û ro ro, le dest deşnê-kem, enfal kirawe, xweîşke nextekem. Zamî Helebce bo cîhan raze, Kobanî xistmiye zamêkî taze. Bo kame bigrîm bo kam şîn? Şingal û Kerkûk heta Xaneqîn.. Bukî reşpoşim, zaway damawim, xesû xezûrey enfal kirawm. Male çolekem buwese wêran e, şem şeme kiwêre tey eken lane. Şêre kiçekey kurdi biwêne, şarekem le dest dujmin derbêne.