Ji minre veke wî baxê îrem Da ez bi xwînim ilmê sîneyê Ew sêv û hirmî ew hejîr û nerm Da kû ez rûnêm li textê serayê De were evîna min De were serê xwe deyne ser çonga min Ezê stranên xerîbîyê ji tera bêjim Ezê ramûsanên birçî bi pêjim Di germahiya dilê xwe de Û ezê ji tera bêjim û bêjim Ezê helbestên bindestîyê ji tera bêjim Hevokan li pey hevdû rêzkim Mina hêstirên çavên Emîna Kor kû di herikîn ser potînen gemarî Potinên zilmê hêstir di eciqandin di sînga Emina Kor de Potînên zulmê zarok di kustin di zikê xuska min de Ezê hevokan ji tera rêzkim Li pey hevdû Xelek bi xelek Mina xelekên zincirên gerdena welatêmin Mina zincîrên destên çav girêdayî.. Ezê ji tera helbestên evînî yê bêjim Yeko yeko şeh bikim û bi niqirînim Û bi ramusanên şahîk û nerm Li ser bedena evîna me dîwarekî ji edebê bi pêçim De were Ezê hevokan ji tera lêkim Yeko yeko ji bo diwarekî pir penceroj Kevirên nerm û şêrin Bi mizraba destê xwe şehbikim Yeko yeko Bi aqda zinara Mêrdînê Bi kilsa êtunên çiyayên mazî Bi kewînim Bi dilê xwe î şaqûlî Û bi çavên xwe î evîn birçî bi wezînînim Û mîna hostakî qerase û dest mezin(gibgib e) Şewqa xwe li alîyekî xim Xwêdana eniya xwe paqishkim û hilmekê li tutina Xursê xim Mina Hoste Heci Emin çavekî xwe dagerînim û lê mêzekim Da kû qusûr lê nemîne Ji minre veke wî baxê îrem Da ez bi xwînim ilmê sîneyê Ew sêv û hirmî ew hejîr û nerm Da kû ez rûnêm li textê serayê De were.. Ezê Diwarekî ji helbestan lêkim Û dora me bi pêçim Da kû kes me nebîne Kes ji sohbeta me aciz nemîne Bi zimanê xwe î maleyî bi seyînim wî diwarê evînê Û bi hêstirên xwe î gemkirî av bidim Agd û kilsa dîwarê sitara me Kû li ber tîna evîna dilê min ne çirre û ne qelişe Bila hêstirên minî gem kirî zincîran bi qetînin Û bi herikin li pey hevdû Hevdû bi westînin Li ser hinarikên rûyê teî qelew û şahîk De were bihara dilêmin î payizokî De were ronahîya êvara dilêmin î xeyidokî De were berbanga xilmaşîya dilêmin î zîzokî De were naveroka xewnên min î sist û virçoqî De were De were Serê xwe deyne ser çonga min Û guhdarî bike li helbestên min Yên xerîbîyê yên evîn a min Evîna min û te... Evîna min û te î bi dizî û qedexe Ku mina belavokek Newrozê Di bêrîka min de sifrekirî Dest bi dest Bêrîk bi bêrîk geryayî Li kolan û kuçeyên bajarê dilê min Li welatê min Di xindeq û kozikande vesartî De were Ezê bêjeyên kewandi Bi evînê xemilandi Ji boxçika dilê xwe Yeko yeko Hevde bi hevde Kêl bi kêl Têl bi têl Ji tera birêsim Bi xwînim Û Bi reşînim Ser devê satila bi werîsê zimanê min î çel erîn ve girê day î û derxînim ji bîra evîna dilê xwe Û ezê verişînim nav kutupxaneya ser bedena te î têr ilm Û Ezê wan bêjeyên bi kirasê evînê xemilandî Bi paçekî heftreng bi pêçim Bikim ronik û rewa Ji gerînek û şurrukên ronahîya xwe Wan berdim ser xindeq û germoçekên suretê xwe.. Bila xwe berdin nava pûndika simbêlêmin î yextîyar Û bi herikin ji çenga min î westîyayî Kû bi pirça spî pêçayî.. Û bi herikin dilop bi dilop Hevok bi hevok Xwe bavêjin bextê sîngate î bê sihûd û bê salih Ji gerdena te bi herikin Nava paxila te î xwê dayî Qelew û dermalekirî Mîna destên min î bi lerz û bi xof Ruhê min î di nava hevokan de veşartî Carek bi tenê dilxweş û şadbe li ser bedena te î bijartî.. De were maneka min î nal germ û paxil xwêdayî.. Ji min re veke wî baxê îrem Da ez bi xwînim ilmê sîneyê Ew sêv û hirmî ew hejîr û nerm Dakû ez rûnêm li textê serayê Sal: 1999