Generalekî tirsonek zalimekî bê însaf Dîwaren qalind bê pencere avakir Dergehên hesinî bi quflên pola dadan Zindanên bin erdê zindanên sarî tarî Bi hostayiya sedsala bîstan pekanî û li Ber dergeh peyeyên bê mêjî Mirovên potîn res gerdeyanên robot raçikan Welat hezekî ser hisk, ko carekî got na êdî bese Li vê keleha zerhî kire mihvan General hertist je stand serbestî çek dê û bav xûsk û bira Jê stand roj û xewnên sêrîn ronahî jê stand Lê ma behwerî Lêdan dane kehrebê hilwesandin kor Kirin sûtandin diran rakisandin Neynûk rakisandin namûs hingavtin Marsen sofînî pê dane xwendin Pîsî pê dane xwarin, lê çekê wî dawî Behwenya wî nehejandin Seveke havîna germ heyv li ezmana di Bisirî û stêrkaw xwe bi ser herekorê û Geverê de Bi hisret newq dikir wê sevê Dengê gula tivinga pêsmerge ji geverê Firî û li diyarbekirê danî Dîwarên qalin çirand û mizgînî anî ji Girtîyên azadîyê re Gotin: Goran Haco