Ez pîr û kal bûm, ji van derdan Ahîn û keser, min ji nav dil da Ez pîr û kal bûm, ji van derdan Ahîn û keser, min ji nav dil da Derdê dilê min, gelek giran e Jê re dibêjin, ev çi êş û jan e Hawîr dora me, bûye ferman e Xort û keçên me, li serê çiyane Derdê dilê min, gelek giran e Jê re dibêjin, ev çi êş û jan e Hawîr dora me, bûye ferman e Xort û keçên me, li serê çiyane Lo lo hevalno, we sozek da min Serê xwe hildin, werin li ba min Lo lo hevalno, we sozek da min Serê xwe hildin, werin li ba min Derdê dilê min, gelek giran e Jê re dibêjin, ev çi êş û jan e Hawîr dora me, bûye ferman e Xort û keçên me, li serê çiyan e Derdê dilê min, gelek giran e Jê re dibêjin, ev çi êş û jan e Hawîr dora me, bûye ferman e Xort û keçên me, li serê çiyan e Dibêjin em biran e Ferqa me ji hev nîne Ez jî dipirsim Çawa dibe ku em bira bin û ez bê nav bim? Bê zar bim? Dibêjin çima çek hilanîn? Çima hêsir? Ma qubleta me ne yek e? Lê şêxên me, zarokên pêxember Û pîrên me, mirîdên laleşa nûranî, bidarvedikin Dibêjin ev hezar sal e em hevwelatiyên hev in Xwîna me li van tixûban têkilî hev bûye û rijiyaye Em jî dibêjin, lê ev heştê sal e tenê, xwîna me dirijê bi destê we bira, dirije. Lê dîsa jî em li pey gotina hozanê xwe ne, cigerxwîn ê dil bi hesret Em hîn dibêjin “biratî” biratiya rasteqîn, lê tu qebûl nakî Em dibêjin “wekhevî” lê tu qebûl nakî Em hîn dibêjin “hevaltî” lê dîsa tu qebûl nakî Ez heyîrîm, nizanim çî dî bêjim, çî dî bikim We ti rê li pêşiya min nehişt xeynî hilkişînê Hilkişîna zinar û çiyayê bilind Warê egîdan… welatê ku roja azadiyê lê hatiye der