Delîl Dilanar
Serayê
Serayêêêê!
Lê lê muhibê! Bila li me nehata sira sibê
Bîna bayê gulann…
Ez ji te re sond bixwim bi ser me de guregur eee…
Xizêma pozê Seraya Mamed Axa zîvê zelal e
Bi zêr kil dane
Tu bala xwe bidê –vê sivingê-
Bayê kurr û bayê şerq û bayê xerb û bayê çep û rast
Bayê Bolukbaşiyê lê dixe
Di poz de dere-tê, vedigere wa dizivire…
Gelî gundî û cînarno! Gilî, gazin û loman ji min nekin;
Bila yeka fenanî Seraya Mamed Axa dosta meriv be
Li civatê mezin…
Hespa meriv beza be, şûrê meriv birra be
Tu dêhna xwe bidê vê sivingê malxirabo!
Kum û kolozê meriv bi ser çatê biriyan de mê û xwar be
Tu dêhna xwe bidê vê sivingê
Dosta meriv sertacî hemû dostan be
Yeka fenanî Seraya Mamed Axa dosta meriv be
Li civatê meriv rûnê
vê sivingê di nav civatên mîr û hakiman de
Her kes meth û senayê dosta xwe bide
Meriv ji xwe re methê Seraya Mamed Axa bide
Di nav heval û hogiran de qanatê meriv vebe
Ji xwe re pê bifire
Serayêêê, Serayêêê…
Welle rabe qolê zêran bikute -vê sivingê-
Pêşiya navikan keve li vê kofiyê
Malxirabê cotê elbê toqatî avêtiye
Zendê zer badayî
Ji kêfê re dimeşiya ser kaniyê
Ez evdalê Xwedê ji eşqa dilê rezîl re rabûme
Min ê qasekî xwe berdabû pêşiyê
Min ê destê xwe dabû destan
Devê xwe kirî xal û xetê
Gerdena zer, dev û lêvê şekirî
Yanaxê ehmedî, şê û şêbiskê di şê
Gelo de xanimê, de xatûnê, de zeriyê
Tu dêhna xwe bidê gelo ji gavê din de…
Kê dîtiye kê bînaye…
Yeka fenanî Seraya Mamed Axa dosta meriv be
Bi ser derd û kulan re bi destan bigrî bibî ser hêviyê…
Serayêêêê, Serayêêêê…
Lê lê muhibê! Bila li me nehata sira sibê
Bîna bayê gulann…
Ca tu bala xwe bidê
Payîza welatê me Serhedê hatî
Gelo –vê sivingê- daran pelên xwe diweşin
Bi daran ve nema pelê çilo…
Ez ê tu nifiran li bejna –vê sivingê- Seraya Mamed Axa nakim
Gelî gundî û cînarno –vê sivingê-
Hêvî û gumanê min heye ji Xaliqê Alemê
Rebbê jorîn, padişahê pirr adil;
Çi êş û êşûka bedena Seraya Mamed Axa heye
–vê sivingê-, hêvî û gumanê min heye ji Rebbê jorîn
Belkî –vê sivingê-,here bedena sêwî Sulo.
Ax Serayêêêê!
Tu rabe –vê sivingê- bejna zirav bide şitavê
Qolê zêran bikute ber kofiyê
Cotê elbê toqatî avêtiye
Zendê zer badayî
Ji kêfê re dimeşiya ser kaniyê
Ez evdalê Xwedê rabûm ji kedera dilê rezîl re
Min ê vê sibengê ji eşqa dilê rezîl re
Di nav der û cînar û gundî û maliyan de
Xwe avêt pêşiyê
Min ê bala xwe berdayê vê –vê sivingê- malxirabo
Gelo ramûsanê keremkirî
Ji dev û lêvê şekirî, yanaxê ehmedî
Terzê di hakimî, şemlê bi erebî
Xal û xetê di gerdenê, xebxebkê ber guharan
Dev û lêvê şekirî, malxirabê gerdena te zeriyê.
Tu bala xwe bidê –vê sivingê-
Kê dîtiye kê bînaye;
Yeka fenanî Seraya Mamed Axa dosta meriv be
Di dêrisê gundan de, meriv–vê sivingê- malxirabo
Bi destan bigre çend rojekan, bibe ser hêviyê…
Serayêêêê!