Holhola teşî tê (kulîyê) destê yarêda Te(li) wetinê sêveke, çilka darêda Îsal ez hîştim û çû mal a mêrkir Me(li) nîşan(sozek) dabû hev,çend sal berêda Min digo can,wê digo can,can can ez qurban Gotinên mê şîrînbûn,bi hub a dilan Kê bawerdikirkî emê ji hev bibin Dev ji me bernedan fesad û eban (Ketin dev rîyame) Ka bêjin yarê ra çima xwe şaşkir Dest dida destê min,me(li) keyf û eşq kir Bo bîhna xwîdana mın,xwest û min dayê Destmal’a min cemê gello wê peçkir Ber derê bavê xwe pez dida bêrî Ez derketim pêşîyê,me(li) hev nêhêrî Min silav lêkir(bi) ken,wê awrî dan min Go: ‘Derwêş her qurban,ew çax buhurî’