Diyar
Bira Huseyîn
Di payîzekê perwer da bû
Roj li ber ava bû
Qolincên dayka min hebûn
Di dawîya şevên reş
Mîna rojekê sor çawa tê dunyê
Dayka min ji bi êşê pir giran tu anî dunyê bira
Tu di himbêza me helnehat ti buy
Cîranan gotibu ew kur wê bibe mêrxwazekî mezin
Wiha behsa te dikirtin dayka min
Û sal bi kêfên buharê hatine
Û bi xemgînîya payîzê re buhûrîne di ser warê Dêrsimê ra
Tu jî bi zilm û zora çakûçê zalima mezin buy
Bi agirê dilê dayikan şewitî
Te dilê xweyî şewitî bi ava çemê derd û kula, bi çemê Munzûrê av da bira
Loma buye polat, buye egîdekî mêrxwaz
Û xof û tirs ketî dilê neyara
Cîranan ne şaş gotibu
Te rûwê wan fuqera rêş dernexist
Rûwê teyî ken, dilê teyî germ û berê te tim li çiya bû
Di dilê birayê min da hêviya gelê min û evîna çiya hebû her tim
Ax birayê min, hevalê min, egîdê çiyayê Munzûrê, Huseyênê min
Tu êşa dilê min, berxê dayika min, û şêrê gelê min
Birayê min
Di şevekî lalda û reş tarî [x2]
Ta xatir ji me xwest û xwe hişt derî [x2]
Sal û wext buhûrîn û dem zivirî [x2]
Çerxa felekê li ser serê me gerî [x2]
Ax bira Huseyn cigera min
Ax bira Huseyn hevalê min
Tu berxê dayka min, şêrê gelê min [x2]
Dibêjin rojek meha havînê [x2]
Dîsa destxwînên artêşa romê
Dîsa sîxurên artêşa romê
Tu hiştine di nav gola xwînê
Tu xistine di nav gola xwînê
Te kirine mêhvanê vê dunyê [x2]
Ax bira Huseyn cigera min
Ax bira Huseyn hevalê min
Tu berxê dayka min, şêrê gelê min [x2]
Rêçên te li dora çemê Munzurê [x2]
Bêhna te ji çiyayên Dêrsimê [x2]
Çavê min li te digerin li her derê [x2]
Bê te jiyan ne xweş wek mîna berê [x2]
Ax bira Huseyn cigera min
Ax bira Huseyn hevalê min
Tu berxê dayka min, şêrê gelê min [x2]