Mem û Zîn مم و زین (شخصیت‌های اصلی در داستان اسطوره‌ای احمدخانی که ممو (محمد) و زینه (زینب) نام آن‌هاست) Zîna min tu yî ez im Mem, bo te dikim girî gav û dem زینه من تویی منم ممو، برایت گریه می‌کنم هرلحظه و دم Çi roja ez te nebînim, li min kom dibin kul û xem هرروزی که تو را نبینم، بر من جمع می‌شوند غصه و غم Hemî deman ji te xerîb im, tu li hizra min î herdem همه لحظه از تو غریبم (غریب توأم)، تو در فکر منی هردم Ez tirsim rojek bê te, tu biçî û êdî te nebînim من می‌ترسم روزی بی تو، تو بروی و دیگر تو را نبینم Tirsa min bes ew roje ye, çawa dê bê te qedînim ترس من تنها آن روز است، چطور بی تو سر می‌کنم Hingê dê gazî mirinê kem, min newêt bê te bimînim آن لحظه صدا می‌کنم مرگ را، من نمی‌خواهم بی تو بمانم Eger min heba hizar dil, ez da hemiyan kim gorî te اگر من داشتم هزار دل، من همه‌شان را فدای تو می‌کردم Da li ser hemiyan nivîsim, tinê yara min navê te بر روی همه می‌نوشتم، فقط یار من نام تو را Bizane evro ezê dijîm, ji bo van herdu çavên te بدان امروز من زنده‌ام، برای آن هردو چشمت Bê te min nîne çi jiyan, ji def min neçe yara min بی تو من ندارم هیچ زندگی، از پیشم نرو یار من Ez nexoş im tu yî derman, tarî ye bê te warê min من مریضم تویی درمان، تاریک است بی تو سرزمینم Wek Memî dê xo kem qurban, ji bo xatira te Zîna min مانند ممو خودم را فدا می‌کنم، به خاطر تو ای زینه من Ez tirsim rojek bê te, tu biçî û êdî te nebînim من می‌ترسم روزی بی تو، تو بروی و دیگر نبینمت Tirsa min bes ew roje ye, çawa dê bê te qedînim ترس من تنها آن روز است، چطور بی تو سر می‌کنم Hingê dê gazî mirinê kem, min newêt bê te bimînim آنگاه صدا می‌زنم مرگ را، من نمی‌خواهم بی تو بمانم