Bêhiş û bêhaya xwe Bi danê sibê, bi korbûna dilê Benda bîranînên xwe yê veşartî û biyanî Dibê; “Na, na, na, na Hay ji xwe me Êdî li min dereng e.” Êvar e, roj li ava Şev e, şivan li şevînê şevan Bîr tîne, bêrî dike Bi gazinc û axîn e: “Ax, çima?” Bîr tîne, bêrî dike Kelogirî ye: “Ax, çi ma?” Dibê; “Na, na, na, na Hay ji xwe me Êdî li min dereng e.” Bêhaya xwe ber kendal Bêhaya xwe li newal