Kimi zaman bir bahar sabahında Çiçeklere bezenmiş Elma sürgünleri gibisin pembe,sevinçli Kimi zaman uğuldar aydınlığın Uçuklaşır alnında sesin solgunlaşır O minicik ellerinle yapışmış kanadına hayatın Israrla dünyaya bakıyorsun,hırslı Ve direşken bir arzuyla yırtmaya başladı işte Bir dizi boncuk gibi damağını dişlerin; Artık gülümserken dişlerin de var senin Isır Tutuştur ağzında kamaşan o kaynaşmayı bebek Kendini direnerek yaşamaya alıştır Dişleye dişleye geçir alnını acılardan Bırakma,sıkı tut kirpiklerin ucundaki sevinci Söküp atacaksın o yarayı bağrından Kimi zaman bir çift ateş böceğidir gözlerin Parıldatır geceyi sanki serçeler cıvıldaşır Kimi zaman sararır dudağının filizi Bağrında kelebekler çırpınır sızıldar körpe tenin