Ferhat Tunç
Ölümde Yakışır Bize
Gidiyorum
Yarım kalan sözlerin merakına düştükten sonra
Belki yaşanacak aşkların gizlisinde kalırım
Belki kavgalara bilenen düşlere bulaşırım
Meraklanma sen
Yine de bir tutam güneş
Olacak koynumda
Yeter ki leke değmesin
Gül tenli ellerimize
Sevdalar yaşamak içindir
Bazen ölüm de yakışır bize
Soluk seslerini duydum aysız gecede
Ilık bir tebessüm değildi
Karanlık içlerinden seçmeye çalıştıklarım
Değildi
Bu yorgunluk benim değildi
Ve ben
Artık seninle koşamam bağışla beni küçüğüm
Ayaklarım uyum sağlamaz adımlarına
Yüzlerce kavga bıraktım ardımda
Üstelik bunlarda sen yoktun
Çağlara iz düşüren tekil kahramanlar yoktu
Bedeli peşin ödenmiş ömürlerin
Kanlı ibareleri vardı sadece
Gidiyorum
Sokak ışıklarında gölgeler büyüterek
Belki varlığı ispat istemez bir kurşun olurum
Belki körpecik bakışlara kalkan olurum
Meraklanma sen
Yine de gözyaşların
Saklı kalacak
Yeter ki leke değmesin
Gül tenli ellerimize
Sevdalar yaşamak içindir
Ölümde yakışır bize
Binlerce kez koştum
Sadece koştum
Yıkık kentlerin enkaz bulvarlarında
Nasıl koşulursa molozlar içinde öyle koştum
Ve şarkılar dinledim
Korkulu
Çığlıklı
Ve içinde uçurumlar olan şarkılar
Ve şarkılar söyledim
İnançlı
Yürekli
Sevdaya durmuş şarkılar
Yüreğimi kalkan ettim kanlı duruşlara
Sevdamı volkan ettim
Hoşçakal küçüğüm
Anlım ak başım dik gidiyorum
Bilesin ki
Bazen ölüm de yakışır bize