Pes peşe çığlıklar sarıyor sesleri Bu kıyamet sanki ellerde kopuyor ve kanıyor Zamana düşen takvimler şiirlere şarkılara Değmiyor zamanın bilgeliği bu itirazıdır Susmaların dillerin isyanıdır bu Hadi yeltenin diyor vijdanlarımız İçimizde gölgelenmiş umutlara kalkın diyor Ve kendinize dönün yüzlerinizi söz bitti Oysa hangi yağmur ağlamadıki mevsimlerimize Derinliğimize hangi matem düşmediki Peki şimdi biz hangi coğrafyadan isteyeceğiz İttiklerimizi ah kalbim ah fırtınalar yorgunu kalbim Ya durdur yada sesini yada yeniden çoğalt Kendini söz bitti söz bitti Hala varsa kaybedilmedik bir dünya çocuklar için Ve kayıp fotoğraflarını sormasın diye körpe Meraklıları cevabı verilmemiş sorular Düşürün meraklara her savaş karadır Çünkü sonsuz katarve kirlidir izleri Kan her yerde kandır ve her ülkede Kırmızıdır ölümün rengi bu yüzden barışı Söyleyin kaçanlara yaşamaya düşen aşklar İçin büyütün onları ve anaların feryadındaki Acılara dayanmayı öğretin söz bitti hiç Bir karanlığın sırrı şafağa kalmaz çünkü Çünkü hiç bir sözlük karşılığında aklamaz Vahşeti öyleyse her kentin girişine mezarlıklar kenti Yazılmasın diye yalan kıyımdan Çok gözlerimizi örtmesin diye saklığınızı Işığa tutun tutun ve aynalara vurun ak İzlerinizi utançların utanacakları Vakittir şimdi öyleyse ta derinden Sökün yüreklerinizi soluklarınızı Tütün ve tükürün korkularınızı tükürün