Ferhat Tunç
Uyandırmasın Kimse
Uyandırmasın kimse
Uyuyan bu çocuğu
Bir zamanlar karnımda
Böyle derin uyurdu
Hiçbir şey söylemeyin
Uyanıncaya kadar
Bırakın da uyusun
Dokunmayın insanlar
Çağıl çağıl usulca
Akıyordu nefesi
Kapamış gözlerini
Artık çıkmıyor sesi