a photo of Ferhat Tunç

Ferhat Tunç

Vay Beni Vaylar Beni

Vay beni vaylar beni Dağ taş aradım seni Gel kardeşim gel beri Açam sana künyemi Kin kusturdun insana Dipçiğinle türküleri Sungünle mazlum dilleri Kültürleri susturdun Alın çatlarına durdum Karanfil şafaklarda Mağrur ve muzaffer duran Ve pürüzsüz haykıran ustalarımı vurdum Ve dikenli teller ardında Kurşunum yağlı tetiğim zaglı Bekledim zindan kapılarını Ayaklara falaka boyunduruğu Cellat buyruğu oldum Neleri tanadım ben Bu gece saltanatında Hain gözleri tanıdım Nisangahımda İnançsız yürekleri, titreyen elleri Ve daha neleri neleri Haramı sofralarında haraç mezat Keskin tezat Yağma pazarlarını Ve nihayet inanır mısın İnsanları dinledim mahkemelerde Sokaklarda tulumlu kadınları Kör ipek marşları dinledim Ve zulüm kışlalarında Dayanamadım sıla türkülerine Ağladım Artık kurtar beni Kurtar beni bu tutsaklıktan Işıtan ter Şaşmaz nefer olmak istiyorum Senin emrinde Saraylara dalmak Bu günün utancı ve lanetiyle Hesaplaşmak istiyorum Kurtar beni Vay beni vaylar beni Dağ taş aradım seni Gel kardeşim gel beri Açam sana künyemi

Bêjebêje © 2015-2024