Çar kujêr hatin mala min di destê her yekî de xencerek Pêşî laşê min kirin du perçe ji xwîna min têr nebûn hêrsa xwe nestandin Paşê laşê min kirin çar perçe û di nav xwe de belav kirin Xwîna min ji wan re bû wek avê Roja venexwin nexweş diketin Zarokên min di mal de kuştin xanîyê min xirab kirin Kavlên xanîyê min bi mirîya li kolanê belavbû Wan kujêran kûçikên xwe berda li ser wan kavilan Kûçikên wan goştên mirîya dixwar Bûn xewnereşkek li ser ewran Lê tiştek ji bîr kirîbûn: Min bikin deh qet jî ez her demî yekim Ez sîmirim ji xwelîya dîsa çêdibim Ez tavim piştî şevê dîsa derdikevim Ez hêvîyek nemirim Ez welatê rojê me min ronahî li xwe kirî ye Ez bêrîya azadîyê me min hêvî li xwe nixamdî ye