a photo of Ferîd Sevîm

Ferîd Sevîm

Westîyam sekinîm e li ber devê rêyekê Li xwe dinêrim û difikirim Em ê dihûya xwe jibîr bikin Heçkû çi çênebûyî em ê li rêya xwe binêrin Ew rojên berê wê here ji ber çavên min? Bawer nakim Rast e, bêhna min teng e û bihêrs im. Ji min dûr bikeve li te neteqim. Pêşî guhê xwe bide min. Hinek dixwin hinek lê dinêrin Ev der ji bo hineka barê giran, ji bo hineka jî zerika zêran e Serpêhatîyên dijwar xulamîya şûmîtîyan dikin Emrên çûyîn hemaletîya qureyan dikin Dengê pehnîya laşfiroşan tevlî qorneyên tirimpêlan dibû Li bajareke xerîbim Li milekê qêrîna bêmalan Li mileke dî hurehura gudgudeyan Ez ê çawa ji vir birevim? Li xelaskerekê digerim û nabînim Direvim, ne rê xilas dibe ne zeman diçe. Min xwe di tarîya şeva şil de veşart Û min li bêdengîya stêrkan temaşe kir...

Bêjebêje © 2015-2025