a photo of Ibrahîm Rojhelat

Ibrahîm Rojhelat

Egîd

Dûr neçe heval Na na tu dûr neçe Zemherê tofane Bahoz û borana Xew şîrîne na heval Dilê min naha bîra ji agire Vêdikeve bi evîne Wek axa welatê min û rih dide can êmin Lê çima sar dibe laşê te Wek hêstêrek çav êmin wekê berfa Zagrosan Dûr neçe heval na na tu dûr neçe Veke çavan loo zanim xew şîrîne Lê rabe nobedarîya man û nemanêye rabe Vaye binêr berbangê avît dîsa Roj derdikeve agir li çîyan pêdikeve Vaye bi bîhîse dengê ava kû diherike Dengê dilê kû dihele Dengê dilê kû dihele Rab serê rake Biqîre çavan veke Dengê xwe bilindke Dilê xwe geş bike Hêvya me nêze heval Zanim belkî tu ji zanî Her bûhar xwe ji nû vedixemîlîne Li Zap Çûkûrca Colemerk û Hakûrk Naha serî rake çavan veke û biqîre Wek sitranek azadîyê û wekê sitranek aşîtîyê Heeeeey egît bazên çîyayên Colemerk Dûr neçe heval na na tu dûr neçe Ji here bihnekîde hezar car dişewête cîger Vaye binêr rê hevalên te bablekanê dileyîzin û zanibe benda te ne naha dema serkeftinêye naha rabe Dengê xwe bilindke Dilê xwe geş bike Hêvya me nêze heval

Bêjebêje © 2015-2024