Ibrahîm Rojhelat
Egît
Dûr neçe heval
Na na, tu dûr neçe
Dûr neçe heval
Na na, tu dûr neçe
Zemherî, tofan e
Bahoz û boran e
Xew şêrîne
Na heval!
Zemherî, tofan e
Bahoz û boran e
Xew şêrîne
Na heval!
Dilê min niha bîra jê digire
Vêdikeve bi evîne
Wek axa welatê min û rih dide canê min
Lê çima sar dibe laşê te?
Wek hêstêrek çavê min, wekî berfa Zagrosan
Dûr neçe heval!
Na na, tu dûr neçe
Veke çavan lo! zanim xew şîrîne
Lê rabe!
nobedarîya man û nemanêye
Rabe!
Vaye binêr! berbangê avêt dîsa
Roj derdikeve
Agir li çîyan pêdikeve
Vaye bi bîhîse dengê ava kû diherike
Dengê dilê kû dihele
Dengê dilê kû dihele
Rab serî rake
Bi qîre û çavan veke
Rab serî rake
Bi qîre û çavan veke
Dengê xwe bilindke
Dilê xwe geş bike
Hêvya me nêze heval
Dengê xwe bilindke
Dilê xwe geş bike
Hêvya me nêze heval
Zanim, belkî tu jî zanî
Her bûhar xwe ji nû vedixemîlîne
Li Zap, Çûkûrca, Colemerk û Hakûrk
Niha serî rake, çavan veke û biqîre
Wek sitranek azadîyê û wekê sitranek aşîtîyê
Heeeeey Egît!
Bazên çîyayên Colemerk
Dûr neçe heval!
Na na tu dûr neçe!
Ji here bihnekîde hezar car dişewête cîger
Vaye binêr! rê hevalên te bablekanê dileyîzin
Û zanibe benda te ne naha
Dema serkeftinêye naha rabe
Rabe!
Dengê xwe bilindke
Dilê xwe geş bike
Hêvya me nêze heval
Dengê xwe bilindke
Dilê xwe geş bike
Hêvya me nêze heval
Dengê xwe bilindke
Dilê xwe geş bike
Hêvya me nêze heval
Dengê xwe bilindke
Dilê xwe geş bike
Hêvya me nêze heval