Ji bo jiyanê ketime rêyan Barê min giran, jiyan perîşan Ji bo parîkek nan, xatirê xeyalan Ketim kemîna gur û hoviyan Hêsirên çava di nava xwîn û xirarê de man Qêrîna dayîkan çiyayên bilind û berfê diqelaşt û digihîşte ?erşên Xwedê Hestên bêxwedîbûnê dikete nava dilê Kurda Dîrok bi hêsirên çavên dayikan dinivîsand çarenûsa me Û Ew roj li erdnîgariya bi xwîn Dunya bû weke agir xwe cih kir di nava dilê dayikên Kurdan de Stêrkên şevê ezman reş û tarî Xwîna sor herikî ser berfa sipî Pêxas û tazî laşê min cemidî Jiyan ji dest çû bê war û bê xwedî