Kemal Ganjî
Du Dildar
Dû aşq, dû dilldar, dû hawras
Yek dunya legel yek meydan û dû tas
Dabirrayn û gerdun çû ,hîç şitêkî bo nehînayn
Legelman nebû hîç katê bext û şanis
Dû firmêsk, dû bêkes û dû dilşikaw
Yek yadware û yek wêney sûtaw
Qet natwanim ew îşqey le dil derkem
Debê ta ebed bisazêyn min û êşî henaw
Were, to bay şemal were
Zamî dilim bere bo lay ew îşqem
Were, bê to çawim terre
Ziryan xemim bere bo lay ew îşqem
Sûtan bû beşman le rêgey ewîn
Debê ta ebed dûr le yektir bijîn
Ême sûr buwîn leser peymanekeman
Qismet wabû ke ême lay yektir nebîn zor sûpas bo to