Mezrabotan'im Ez! Qerîna sê hezar salan veşartîye di dergûşan zarokên min de Sê hezar salê siya xençere li ser zarokan min li ser bêdana min Sê hezar salê gula dibaren li ser dergûşa min Sê hezar salê zarokên min di dergûşa xweda bi mayinan ra radizên Di bê bitirsin! Ma çend caran serî heldidin ew çiya! Ma çend cara ten qir kirin ew egitên me! Xwîna ku ji kezaba me te diherike çend buhara! Ferat, Dicle, Mûnzûr, Xezil... Ku ew ji bi awa çiya pîroz ne coşîya bu Zarokên meyi dergûşe, Ku çavan wanin wek rojê hej dinyayê nas nedikirin Çend caran rastî biranên dujminên xwînxwar hatin Di bê bitirsin! Mezrabotan'im Ez! Dîrokim Ez!! Ji axiya dixapinim sebra xwe, Di her şewa zulime de Em rûyê xwe didin ber banga şeweke Di bê bitirsin! Min Mazluman mezinkir di dergûşa xwede! Bi hevî, bi hesret! Di bê bitirsin! Porê Egita şedikim li Gabar! Di bê bitirsin! Ji qirejê, ez bum per ji Beritane ra! Roja ku Zinarên îxanete ji nav gelê xwe avit Di bê bitirsin! Min nedihişt xwinxwarên herî mezin ji! Dest bahije yek te li siporeta Zilana min buye Komandan ji Şehidan me re! Ji nûran her du çavên me re!! Di bê bitirsin! Mezrabotan'im Ez! Dîrokim Ez!! Ji axiya dixapinim sebra xwe, Di her şewa zulime de Em rûyê xwe didin ber banga şeweke Kurdistan'im Ez! Welatê rojê me! Ferat û Dicle û Mûnzûr û Xezil Ronîya serhildane, Arteşa tolhildane Rêberê me tîrêjê hemû cîhane!