Lek Emîr
Şengal
Yê şew dîme xew ve dilêy pirr zam, çûwême dûn qedîm guzeştê eyam
Dîm heme çûlî çirrin pirrê darê esîr im ve des dîvê qedarî
Laşem pirr ne zam hûş kerdem medhûş, deng nalê malê amanim ne gûş
Mal mekakanê her ve dûrewe ve nalê pirr sûz ve dilgîrewe
Tomerz ê mele ser nûr melan e, hewar kir rûj teng gel Êzedan e
Sîneş pirr zûz bî dengîş zemdar bî, kuştar ne geliş ta sedhizar çûwê
Mel melawanê ve zarîyewe, ve pê sûzê saz nûşdarîyewe
Menalan hawar gelim esîr bî, camalim saf bî yanem xapîr bî
Sêye vayê ama dave çerdaxim çûwê agir çê er bûsani baxim
Her çî rencim bird vi salel sê, ve perçêm nêya doz da er perçê
Ey bîx kenêwre stuwên sê malim, daye xakor e renc hizar salim
Mer ye Çengal e ya qe'r ça ye, yê darê nîye binîmê saye
Vêne bê kesan jar bê pelamar, wêm ketmo yemîn oladmo yesar
Her yeme zanist bê çek çar im, keş kemer Çengal bîe pelamarim
Ye notq heqen Xan Elmas watan, koyan mar gîrû deştan sûwaran
Tek bêymin ve dem nîşê marewe, ne namûs ve des nîzedarewe
Nîzedar nîze û zencîre mêytê, ê gel Kurdistan esîre mêytê
Gel Kurdistan gişt yekan girtiye, Kurd ne rûjê ceng hamal ker nîye
Çare Kurdistan îmrrû nûwêsyaye, rûjê dawu dawu bira bira ye
Bijîn Kurdistan xwên û xakekem, êdit mibarek Kurdistanekem