Min dit ew çiyayên bê deng Bi dengê te bir heware Çar hêlê xwe vêxist agir Lê ew ne intîxare Qêrînên te bêhempa bû Hişbûnên te jî wisa Li gel bayê xerbî Tu xortekî kal e Lê mirin bi te şa nabe Tu maye ji sibeha Ji evînê tu qut nebûbû Û tevahiya jînê Bê te payîz xalî bû Te hêz daye vînê Min dit çiya lalek bû Tu jê re buyî hawar Bi dengê te şîn bû hêvî Rengîntir bûye bihar Qêrînên te ew zindî bû Hişyar kir ji xewa giran Bûye teyrek firî bû Venişt li bilindahiya Nexşeya evînê xem e Şopê ma li payîza Pel diweşînin loma Mizgîn dide ji bihara Dara hesretê ye dunya keko Bêyî xema stewre ew Erdnigariya şahiya wendaye hêjî Tê gotin bi ber ava çemekî ketiye Û li qiraxa hezkirinekê şîn bûye Li deverek biyanî,lê ne gelekî dûr Dibê bi qasî mijangên xwe nêzîk Lê ew dîsa jî wendaye Ew li wir ketiye: Li ku lal bûbe çivîkek Li ku griyabe zarokek Li ku êşiya be birînek Xatirxwestinên bê wext para kê be Qêrînên herî delal yê wan e keko.