a photo of Mem Ararat

Mem Ararat

Xewna Bajarekî

Tax ewrîn e, ba dicemidîne Kolan sar e, lê lê lê Xewna vî bajarî, stêrka vemirî Stûxwar e, lê lê lê Hayho ev ax êdî yar e lê Mirin bi kofî û kitan e lê Vê sibehê bi nîv emrê xezalê û bi sewta kewê Birîna xwe şanî kevirekî didim lê lê lê.. Ev heft roj in heft gul vebûne li ser sînga dayê, li kolanê Kê dît kê nedît Li guhekî sax digerim gotinên min bi destpelinkê Bi vî alî de diçim, dîwarekî bilind ji tenêtiyê Li aliyê din xewek ji kirasê zivistanê Li jor ezmanekî vikîvala Êdî ji vê sûkê nayê dengê çakûçê solkaran Bi derziyê re çûye kumê xezalê Porê xwe vediçire kanûna kizirî Xwezî, havînê kulavek bam li deriyê konê koçerekî herî xizanê êlê Muhtacê dewê taştê û tasek şîva germ li malê Pêlî min bike, kî biçe û bê Dibe ku min jî ji bîr bikira bêqismetiya hezar salan Vê sibê bi nîv emrê xezalê û bi sewta kewê Can diavêj im ji bedenê Ev ne çîroka Hûtê Heftserî ye lê lê Porkurê, ji binê erdê dengê çivîkan tê Ji dengê xuşîna bayê tivingê û bêdengiya pitika li dergûşê Dengê min ne diçe ‘evda ne jî diçe Xwedê..

Bêjebêje © 2015-2024