Vê yar kujê tîrek weşand hinav û dil pê herisand agir bi serda lê reşand sed bîr bawer hilweşand dilek nema ku ne livand kesek nema wê ne civand bi vîna xo wê ne nivand wê dil ji pîran jî revand perde nema wê ne dirand sofî ji kuncê zîvirand ji ser û dil îman firand wek Botanî ew jî xirand Helbest: Sebrî Botanî