Nizamettîn Arîç
Ey Xabûr
Ey Xabûr, Xabûr, ey Xabûr, Xabûr
Wek daxwaza min, pir dirêj û kûr
Ey Xabûr, Xabûr, ey Xabûr, Xabûr
Kêferata te, xum xum, û lew, lew
Nayên bîra te ne razan, ne xew
Ey Xabûr, Xabûr, ey Xabûr, Xabûr
Herdem dinalî, bi qirîn, gazî
Lê kes nizanî, ka çi dixwazî?
Ey Xabûr, Xabûr, ey Xabûr, Xabûr
Armanca te ye, xurtî, pêşveçûn
Cihê te tenge, divê firehbûn
Ey Xabûr, Xabûr, ey Xabûr, Xabûr
Pêlan didî xwe, qîr û firyadî
Tu jî wekî min divê azadî
Ey Xabûr, Xabûr, ey Xabûr, Xabûr
Sînga vê erdê te çirand bi zor
Nizanim çira tu naçî berjor?
Ey Xabûr, Xabûr, ey Xabûr, Xabûr
Tu jî weke min, ger bibûna kurd
Ev xurtiya te dibû kul û derd
Ey Xabûr, Xabûr, ey Xabûr, Xabûr
Helbest: Cegerxwîn