a photo of Nizamettîn Arîç

Nizamettîn Arîç

Lo Mîro

Lo Mîro, Mîro, Mîrê mîrano! Ji kerema xwe serê xwe rake ji gorê ji bajarê Shamê berê xwe bide Kurdistanê bibîne êsh û janê li Helebçê, li Behdînanê, li Hekaiyê, li Mehabad û Wanê bûne pergende li pêsh çavên cîhanê. Lo Mîro, Mîro, Mîrê mîrano! Ji kerema xwe hespa xwe ẍar ke vê carê Li welatê Kurdan jehr û axû dibarê Neyar dîn bûye har e Ne zarokan û ne pîran dizane Shewitand xakê Kurdane Bajar û gundên me tune bûn talan e. Lo Mîro, Mîro, Selaheddîno! Ji kerema xwe wîne bîra xwe Hittînê Xortên Kurdan berên xwe dabûn mirinê Canfîda bûn ji bo Filistînê. Ji bo musilmanên vê dunê gelê me weqa da û hîn didê Îroj li me rabûye fermane Ji welatên musilmanan nahê dengekî dostane Pirsa Kurdan li mezatan dihê firotane. Lo Mîro, Mîro, Selaheddîno! Ji kerema xwe rabe binihêr li meydanê Li gelê te dîsa rabûye fermana nemanê Axü bi ser bajar û gundan da berdane. De hayê li min rebenê Xwedê hayê Xewa min li warê ẍurbetê nahê De hayê Sellaheddînê Eyûb hayê. Ji dilê tiji agir bang dikime li Kurdane Lo Kurdino hishyar bin dîsa ferman e Yan hûn ê destan dirêje hev ‘kin yan neman e Welatê we yek e navê xwe Kurdistan e Yan hûn ê rizgar ‘kin bibin xwedan nav û shane Yan jî didomîne zordariya bêbextane. De hayê li min rebenê Xwedê hayê Xewa min li warê ẍurbetê nahê De hayê mîrê mîrano hayê.

Bêjebêje © 2015-2024