Tiştên xwe hemû dabûn hev Ji xeynî doşeka xemrî Çavên wî lê ketin hat bîrê ku Jê re anîbû ji mala bavê wxe Li cem hev bûn , li hev neketibûn hê Ma ne ji bo wûn hatibû vî bajarî Qey ji bo kê hatibû vî bajarî Dibêjiyê “were min Bibêje min çima ho dikî Tiştan çima mezin dikî Qey tu nabînî ji derdê te dimirim Ji navê te pê ve ez nabêjim : Leylê!” Bajarê hê bibû barekî giran li ser piştê Da xwe rabû go ez ê biçim ji vê de Ez e jî biçim, ez e jî herim! (Dîsgotin)