Dema baran dibarî li kolanê nîvê şevê ez û te bi tenê Ligel dilê evîndar carinan dihat bayê sar Dilopên baranê ji serê min û te dihat xwar Çendî xweş bû ew cî û war Bi hatina bayê, hêşîna darê Hat dengê pisîkekê, mabû bi tenê Me got: Xweda kesî nehêle bi tenê Dîsa bara dibare Lê vê carê li kolanê ez mame bi serê xwe, bi tenê Cana min Ronahiyên penceran didin erdê Dilop vedibin weke gulê Hat bîra min pisîka mabû bi tenê Vê carê ez mame bi tenê Dimeşim li kolanê Diraminîm rojên li gel te, rojên berê Cana min, delala min Tu li ku yî! Dibe pir xemgîn î Yan hêsiran dibarînî Yan jî keseran dikşînî Belê cana min Dîsa baran dibare weke berê Lê vê carê li kolanê mame bi tenê