Kurdistan dayîka derd û xeman Hezar salan beriya bûyîna pêxember Îsa Gerden, kam û rûkê xwe şuşt di nav ava gul de Bejna delal xemiland di nava zêr û zîv de Te hêlîn çêkir û şên hat di rojhilata navîn de Ji bavê mar Medya hez kir û te li ser dil de Bi evîna salan bi hev şa bûn we tev perwaz de Li nav baxê cîhan te reh û şax de Eman, eman, halê Kurdistan Tu him derd û xem î, tu him dil û can Tu bû dayîkek û keliya bi ser zarokên xwe da Di paşila xwe da xwedî kir ji wan dest berneda Kardox, Xaldêw, Hûrî, û Nêyrî di mala te da Sûmer, Asûr, Babîl, Tirk û Ereb û Faris di xêr û bêra te da Enqere, Bexda û Tehran hember te rabûn Keda te înkar kirin, bi te re neyar bûn Li ser rengê kedxwariyê li hev nekirin Canê Kurdistan li hev par kirin Eman, eman, halê Kurdistan Tu him derd û xem î, tu him dil û can Ruh û canê min bo te qurban, xaka Kurdistan Ji bîra me qet tu naçî, ta wer bin goristan Çiya deşt û zozanên te bi hêstirên çavan kemiland bi kirinê salan, bi xwîna şehîdan Rabûn, rabûn, zarokên te rabûn Bi hawar û girî û şîna te ya salan şiyar bûn Bi ala te bixemilînin şadî û azadî Li nav baxê cîhan bo dostî û biratî Eman, eman, halê Kurdistan Tu him derd û xem î, tu him dil û can Sal bû 1984, ew dawe hîn neqediyaye wanî Min hîn notên helbestê yên dawiyê nenivîsandine Lew ev çîrok wanî naqede