Emro emro sibeye qîz û bûkê gundê me meşîyane w?avê Delal, bejn zirava, çepil dirêja, porkeja, nav qendîla xwe da ne pêşîyê Gemar û miskînya, dêkotîya xwe dane dawîyê Qemer a min a bi nîşan dixemilî şeva xatirê dilê rezîl xwe da bu navê Geli gundî û cînarno gilî û gazin û loma ji min nekin Min sond xwerî tu cara li ser kawa xwe va kubar ra Li tu qîz û bûkê xelkê ra nakim merhabatîyê tu silavê Gidîno kubara min a nazik û nazelîn Fenanî başordegê ji golixê muradê Etegê Sînê bi Sînegê Pelê xwe di weşine ji berfê ji qiraxê, ji xwe navê Eman de ecemê lê hê hê hê? Dîlberê ji bo xatirê navê Xwedê be, ez ji bona te mirî me Ax zalimê ez nizanim tu çawa yî Emro, emro sibeye vê sibengê diçû me Heleba şewitî Cîyê gewran û rindan, dîkê şevê nivê di şevê min xulxuland Delal, welatê xerib bû, durzîyê du delal bûn Ezê nexwesî bê halî nexweşê nava cîh bûm Bê qewm û bê lêzim û bê kes û bê xwedî bûm Serê min li ser balgî û balîfê, çavê min li xewê bû Guhê min li guhdarîyê bû, min serê xwe ji xewa sêrîn bilindkir Min dit cote pîrê melumê kezeb serê min sekinî bûn Berxê, yekî kefenê min dibirî, yekî meqesê nav da difesiland Mirin emrê Xwedê ye ez dimirim, min dit kubara min xwe dabû ber pencerê Bi qiram û dîrhema kilê sibhanê dikira beleg çava Vê Dîlberê Xwedê dizanibya Gavê din da de ji kêra xwe dineqişand, xwe dixemiland Eman de ecemê lê hê hê hê? Dîlberê ji bo xatirê navê Xwedê be ez ji bona te mirî me Ax zalimê nizanim tu çawa yî