welatê min tiwî bûka cîhane Hemî bax û bihuşt û merg û kanî Şepal û şeng û şox û naz û gewr î Gelek serîn û rind û pir ciwan î Serî taca Selehedînê Kurdî Enî roj e di birca asîmanî Du birhên te kevanê Rustemê Zal Du zulfên te ji tirên qehremanî Riwê te agirê Zerdeşt û Mezdik ji te hêstir û seraba kemûranî Du levên te kitêba Hecî Qadir zimane te ji benda seydayê Xanî Çena te guhê Cûdî û Hewlêr qirik eywan û taxa Kesrewanî Di sînga te kitêba Zendevista memik ferfûr e tê de neqşê manî Du destên te tixûben tirk û iran hero cengê bi tîren zerveşanî Ji sînga te bi jêr de gelyê Laleş ziyaretgeh e bo me her zemanî Bi nişan û bi nan û xwîn rijandin me dest girt û qelen da û tu anî Serî û pa û zend û bazin tev bi hine hemî sor in ji rengê erxewanî Bi te em şa nebûn ev bû du sed sal ji me dengê tivengan çûye banî Bira, law û bav û ap û pismam li ser te hev dikuştin di rengê pehlewanî ji Loran ta bi Zazan tev bi xencer dihatin hev li meydanê beranî Bi talan û bi kuştin, hem bi sohtin me konê şer li ser sînga te danî Emîr û begler û paşa û axa kirin wêran sera û birc û xanî Li alîkî te deng û ceng û halan e li alîkî seydayê Xewsê Sanî Du derdên me hebûn, dijwar û xedar xizanî yek ewê di her nezanî Weke şêr û piling em diçûn hev penêr rovî ji meydanê hilanî Me ew rojên ciwanî tev bi derdan bi zîravî, belengazî û şivanî Here bûkê pepûkê jar û mestû li ser sînga te zava man biyanî Te reş daye serê xwe ber li ser me li rokê dibî pîroz kitanî CEGERXWÎN e kurê te her dinale ji ber jana nezanî û xizanî (Dîsgotin) Helbest: Cegerxwîn