Xelîl Xemgîn
Çavreşa Min
Şêrîn û çavreşa min
gelek delal e dîlber
Ya Reb çi şox û şeng e
ciwan û rind û nûber
Narîn û bînxweş û geş
qibla me aşiqan e
Letîf û zehre-sîma
şepal e wek gula zer
Sîne çi gewr û boz e
berdane ser du fincan
Sed heyf û sed mixabin
destê çepel herin ser
Çen gewher û diran-zêr
şekir ji dev dibarî
Di guh de zerguhar im
gerden belor û mermer
Çavên nekilkirî, reş
xweya ye poz bilind e
Rû pût û lat û mabût
zilfên siyah du ejder
Weqs û qezeh du ebrû
bisk û kezî ji maran
Runiştî textê Dara
taca keyan li ser ser
Bi Ehreman nizanim
pesnê wê ez çi bêjim
Pûtxane pû ji bo min
min ser keşî li hember
Yarê te ez Cegerxwîn
bêdîn kirim, kirim dîn
Miftî ez im di eşqê
rabe bikuj bi xençer
Helbest: Cegerxwîn