Hey lê hey lê Wey lê wey lê… Şev û rojan Ez di meylê Tu şêrîn î pir ciwan î Lêv ji sorê erxewan î Kê bi vî rengî tu anî? Wer di nav destê min danî Hey lê hey lê Xamekêşan xweş nivîsî Heyv û roj in lê diîsî Qelen pir e hezar kîsî Kes niwêre te ramûsî Wey lê wey lê Şev û rojê, ez di meylê Zirav bejnê nûzarokê Kiras kinê li ser çokê Por şevînê, xûfalokê Bi şev, heyv û rûj î rokê Şev û rojê, ez di meylê Min xwedî kir bi xêzanî Bi dil kulî, cangiranî Mal û canê xwe l’ser danî Jîn jî li min kir erzanî Wey lê wey lê Bilind bejnê serwa sehê Enî rojê ebrû mehê Neghanê vê remza te hê Sed car wey li min lê Wey lê wey lê Gewher çenê şêrîn kenê Hingiv di nav lêv û çenê Berfa spî ji gerdenê Naghê kesî bi xwestinê Wey lê wey lê,wey lê wey lê Reştemberî rengê şevê Ebrû kevan ciwan çivê Xwîn şêrînê wek hingivê Rengê gulê lêv û devê Şev û rojê, ez di meylê Çavên belek çi mêrkuj in Lêvên di sor çi xwînmij in Bisk û kezî çi xwînrij in Dêm û enî pir paqij in Wey lê wey lê Lêv şêrînê dêm şekerê Carek me dît li ber pirê Min bi çavan gazî kirê: Ka ew evîna mey berê? Gotin xweşê dilovanê Gulê gazî kir rîhanê Wer binêre vê cîwanê Kê ev reng û rindî danê? Reyhan kenî gote gulê: Sêv gihiştin di paxilê Bisk û kezî reşkakilê Lêv dermanê derdê dilê Wey lê wey lê,wey lê wey lê Rista min a jı gewhera Ronî didî rengê çira Bira nadî destê bira Min rêkirî ji jana xwe ra Rabe ser xwe dilovanê! Em derkevin ji zîndanê Dest bi destên te hozanê Da em herin Kurdistanê! Wey lê wey lê,wey lê wey lê Hey lê hey lê Wey lê wey lê Helbest: Cegerxwîn