a photo of Xelîl Xemgîn

Xelîl Xemgîn

Rojên Berê

Kanîn ew dilên fereh û bitîn Weke rojê germ, bi xeml û evîn Kanîn ew rojên, em hemû yekbûn Av û nan û êş, dermanê hevbûn Ji dozê pê ve, derdê me nebûn Kurd û Kurdistan, ew tenê hebûn Derdê nezana, ez jî dixwînim Li her civatê, ez wan dibînim Wan rojên berê, ez bi bîrtînim Rojê sed carî ahan dikşînim Rengê me rabû, em bûn wekî din Strana me çû, bûye yeke din Dost xeyîdine, çûn aliyek din Siwarê hespan bûne hinek din Werin em herin rewafa rojê Em wê ramûsin bi dinê sozê Emê xwe bişon, ji qehr û tozê Wek rojên berê xwe bidin dozê Ku ne azad bin, jiyan erzan e Azadiya war ya me hemyan e Hesreta me û erd û ezman e Hêviya çiya, derdê dilane Bi giyanê têr, ji evîna zor Bi vîna bilind herdemê li jor Bihûninrengên kesk û zer û sor Ramûsin axê, bigrin hawîr dor Gotin: Hekîm Sefkan

Bêjebêje © 2015-2024