Yekbûn
Esir Kalpler
Ne sensiz ah ne de seninle
Dinmez artık keder yüzümde
Bir uçurum açtın ki giderken bende
Kalbim kuş olsa artık uçup gelemez.
Böyle bir zemheri ile vurdun içime
Kalbim kardelen olsa açmaz yeniden
Bir yaraki kanar derinde
Dinmez artık dönsende bile
Öyle bir dağ yangını koydun ki bende
Deniz olsan dökülsen ah söndüremez
Öyle bir orman yakıp gittin içimde
Çağlayan ırmak olsan artık dindirmez