Lêvên te du pêt in Çavên te stêr Diranên te mirarî Dilê te dêr Ava bi ronahî Wek Zerdeşt î Dinê û ezman î Mêrg û deşt î Sor î rohelat î Deng û nay î Buhar û blûr î Brûsk û ba yî Porên te zêr û zer Canê te zîv Tu bibe ji min re Taştê û şîv Taûsê arper î Kenîna bûk Bikene dimirin Bakur û pûk Tu ewrên ezman î Tu keskesor Li ber lamên te lez Dimire sor… Tijî hêvîn tu Hesret jî tu Zana û ferzanê Şîret jî tu Çûkeke delal î Dengekî çak Kaniya zelal î Wek berf î, pak Xwesteka min tu î Strana min î Mêkewa min tu î Şivanê min î Xezala min tu î Çavên te reş Ez beranê te me Sînga min geş Pêşnivêjê te me Tu mizgeft î Dilê min ezman e Tê de stêrk î Di çavê’ roj û hêv Ronahî tu Li qesra spehiyan Avahî tu Sînga te çiya ye Tu agir î Li buhiştê hêvîn Pêxember î Bêkes im û tinê Û bê dotmam Di vê dinyayê de Bê govend mam Kulîlka Adar î Bihna buhar î Tu deng û hawar î Stêra êvar î Pêşnivêjê te me Tu mizgeft î Dilê min ezman e Tê de stêrk î Porên te zêr u zer Canê te zîv Tu bibe ji min re Taştê û şîv Helbest: Kamiran Alî Bedirxan