Li bajarekî mirov û avaniyên pir mezin Li qeraxa golekê, beqên me ji xwe re distrên Bi roj bi şev gotine, mirov ji xew şiyar kirine Ji dengên wan hêrs bûne, ew gol zuha kirine wrak wrak wrak Beqên me li wir tî bûne, golek din ji xwe re dîtine Piştî ji wir bar kirina, mêşan mirov gez kirine Giş laşê xwe dixwirînin, xwe bi gola din digihînin Weke wan beqên golê, hemû pevre distrên wrak wrak wrak Nîşe: Ji hêla Zarokên Şubadapê tê strîn